Cycle / collectionSchwanengesang
Composition year1828
CatalogueD 957:12
EnsembleVoice, piano
Published1829

LanguageGerman
Terms of useFree
Das Meer erglänzte weit hinaus
im letzten Abendscheine;
wir saßen am einsamen Fischerhaus,
wir saßen stumm und alleine.

Der Nebel stieg, das Wasser schwoll,
die Möwe flog hin und wieder;
aus deinen Augen liebevoll
fielen die Tränen nieder.

Ich sah sie fallen auf deine Hand,
und bin aufs Knie gesunken;
ich hab’ von deiner weißen Hand
die Tränen fortgetrunken.

Seit jener Stunde verzehrt sich mein Leib,
die Seele stirbt vor Sehnen; –
mich hat das unglücksel'ge Weib
vergiftet mit ihren Tränen.
TitleMeren rannalla
Translator
LanguageFinnish
Terms of useFree for use in concert leaflets
Singable translationNo
Meren ääret hehkuivat
auringonlaskun kajossa.
Istuimme kalastajan mökin luona
hiljaa, vaieten.

Sumu nousi, ja veden laineiden myötä
lokki lensi ympärillämme.
Sinun ihanista silmistäsi
vieri kyyneliä.

Ne putosivat kädellesi,
ja vaivuin polvilleni
ja valkoisesta kädestäsi
join nuo kuumat kyyneleet.

Siitä pitäen on ruumiini tuntenut tuskaa,
sieluni kuolee kaipuuseen.
Tuo onneton nainen
minut myrkytti kyynelillään.